Naaldkant

Het gewone leven

valt op dit moment nogal zwaar, en dan is het moeilijk om je op UFO’s te concentreren. Maar dat is nou het leuke van zo’n prutsrol, als je iets nieuws wilt uitproberen dan pak je gewoon je prutsrol en gaat lekker spelen. En deze keer dacht ik wat naaldkant te oefenen.

Het eerste vakje zijn netsteek variaties. Dit is een redelijk snelle manier om een ruimte te vullen, maar zoals je kunt zien valt hier nog wel wat te verbeteren om het allemaal netjes te krijgen. De stofsteek in het middelste vakje is een stuk beter gelukt, het is wel een beetje strak uitgevallen. Deze steek geeft een mooie vulling, maar kost wel veel meer tijd en garen.

Het derde vakje wil nog niet erg lukken en ik denk dat ik het kant er voor de derde keer eruit knip. Maar eerst ga ik Pa en Ma een handje helpen.

Needle lace
Ordinary life is rather hard at the moment, and then it’s difficult to concentrate on your UFO’s. But that’s the nice thing about a prutsrol, if you want to try something different, you just pull out your roll and have a play. This time I thought I’d practice a little bit of needle lace.

The first square

are detached buttonhole stitch variations. This is a reasonably quick way of filling a space, but as you can see I could use a bit more practice to get it all neat and even. The cloth stitch in the middle square is a looking a lot better, even though I pulled it a bit tight. The stitch gives a nice filled look, but costs a lot more time and thread.

The third square is proofing to be very tricky and I think I will have to cut out the lace for the third time. But first I'm going to give my Mum and Dad a hand.

Scharentasje ruil

Het leuke van

meedoen aan een exchange is dat je niet alleen iemand kan verwennen, maar ook dat jij zelf ook verwent wordt. Zeker met internationale exchanges is het altijd afwachten wanneer iets aankomt. Mijn pakketje voor Teresa is al ruim twee weken onderweg naar Amerika, dus toen Leslie liet weten dat ze afgelopen dinsdag haar pakketje voor mij op de post had gedaan, ging ik ervan uit dat ik nog minstens twee tot drie weken moest wachten.

Maar nee hoor, gisteren reikte de postbode mij een grote envelop uit Amerika aan met daarin:
Een patroontje van de Prairie Schooler
Een patroon voor een boekenlegger van Sally Rudkin
Een voorjaarspatroontje van Heart in Hand Needleart
Een complete kit van La-D-Da, met zijde en linnen (te gek!)
Een prachtige scharen etui met bijpassende fob (ik kan nog een hoop leren over afwerkingen)
En een mooie schaar

Ik ben dus totaal onverwacht vreselijk verwend! En leuk dat dat is, ik kan het iedereen aanraden.

Spring Scissor pocket exchange
The fun of

participating in an exchange is not only the fact that you can pamper someone, but you get spoilt as well. Especially with international exchanges you always have to wait and see when something arrives. My parcel for Teresa is already two weeks on it´s way to America, so when Leslie let me know that she had mailed her exchange last Tuesday, I assumed that I still had to wait two or three weeks.

But no! Yesterday the mailman handed me a big envelope from America with in it:
A pattern from the Prairie Schooler
A bookmark pattern from Sally Rudkin
A spring pattern from Heart in Hand Needleart
A complete kit from La-D-Da, with silk and linnen (Yummie!)
A stunning scissor case with matching fob (I still have a lot to learn about finishing these things)
And a lovely pair of scissors

So totally unexpected I got spoiled rotten! Thank you, Thank you, Thank you Leslie!

Patchwork

Vandaag wil ik een update laten zien van “Patchwork” van Jan Houtman. Dit is eigenlijk een camping project, maar ik heb het de laatste keer mee naar huis genomen omdat ik de letters uit wilde werken.

Het oorspronkelijke patroon heeft namelijk “De Haemmaker” tussen de motieven geborduurd. De Haemmaker was het huis waar Jan Houtman heeft gewoond. Dat had voor hem een betekenis, maar voor mij wat minder, dus dat wilde ik veranderen. Ik heb heel even gedacht om mijn naam erin te borduren, maar ik heb toch gekozen om de tekst te veranderen in “Patchwork”. Mijn vorige Jan Houtman, “Tree of Life”, had precies hetzelfde alfabet waar “De Haemmaker” mee gemaakt was, dus dat was een gelukje. Nu kon ik redelijk snel een patroontje in elkaar zetten met “Patchwork”. Dat heb ik gelijk maar even geborduurd (uiteraard) en nu lijkt het er toch op dat hij ooit nog af komt.


Patchwork

Today I want to show an update of my “Patchwork” by Jan Houtman. This is a camping project, but I took it home last time so I could sort out the letters.

The original pattern has “De Haemmaker” embroidered in between the motives. De Haemmaker was the name of the house where Jan Houtman used to live. That house had a lot of meaning for him, but not so much for me, so I wanted to change that. Briefly I thought to stitch my name, but in the end I decided to change the text to “Patchwork”. My previous Jan Houtman, “Tree of Life”, had exactly the same alphabet that was used to make “De Haemmaker”, which was lucky for me. Now I could reasonably quickly create a pattern with “Patchwork”. I've stitched it already (naturally) and now it looks like it will actually get finished at some point.

Pril leven

Lang zal ik leven, lang zal ik leven…
Helaas, dat prille leven van de titel slaat niet op mij, want ik ben weer een jaartje ouder vandaag. En met mijn 44 jaar loont het voorlopig ook niet meer om de cijfers om te draaien.

Maar die titel slaat wel op de kikkervisjes in mijn vijver. Wij hadden vorige maand al 3 klompen kikkerdril uit de vijver gevist en overgeplaatst naar de sloot. Maar er bleek nog een nest onderin te hebben gezeten, en die zwemmen nu dus rustig rond. De vijver heeft (nog) geen vissen, dus de kikkervisjes kunnen op hun gemak groot worden. Tenminste, dat dachten ze.

Want ik heb voor mijn verjaardag een groot stuk vijver folie gekregen, mijn vijver is namelijk halverwege ergens lek (vandaar ook dat er nog geen visjes in zwemmen). En om dat folie te kunnen installeren, zal de vijver leeg moeten. Om nou tientalle kikkervisjes te vermoorden vind ik ook zo wat, maar ik heb ook geen zin om met honderden emmertjes van de vijver naar de sloot te lopen. Voorlopig regent het nog te vaak en te hard om die vijver leeg te krijgen, dus ik heb nog even de tijd om een oplossing te verzinnen.

Young life
Happy birthday to me, Happy birthday to me….
Unfortunately, that young life in the subject is not for me, because I’m yet another year older today. And when you’re 44 swapping digits doesn’t work anymore either.

The subject does fit the tatpoles in my pond. Last month we already moved three large lumps of frogspawn from our pond to the canal. But as it turned out, there was another lump at the bottom of the pond, and those tatpoles are now merrily swimming around. The pond doesn’t have any fish (yet), so the tatpoles have all the time in the world to grow up. Or at least, that’s what they think.

Because I was given a large sheet of pond foil, you see, my pond is somewhere along the halfway line leaking water that needs to be fixed (hence the lack of fish). And if I want to install the foil, the pond needs to be empty. I’m not too keen on the idea of murdering dozens of tatpoles, but neither do I want to walk from the pond to the canal with hundreds of buckets of water. But right now it is raining too hard and too often to be able to empty the pond, so I have some time to think of a solution